بررسی شاخص‌های ایمنی پارک‌های شهری و تاثیر آن‌ها در مقابله با بحران‌های شهری (مطالعه موردی، شهر تهران)

چکیده

ایمن­سازی پارک‌ها و فضای سبز شهری از اهمیت بالایی برخوردار است. این فرآیند شامل طراحی و اجرای زیرساخت‌های ایمنی مانند مسیرهای پیاده‌روی استاندارد، نورپردازی مناسب، نصب تجهیزات بازی ایمن، و نظارت مداوم بر وضعیت فضاها می‌باشد. همچنین، استفاده از مواد سازگار با محیط زیست و فراهم‌سازی تسهیلات مناسب برای افراد با نیازهای ویژه از جمله اقدامات مهم در این راستا است. طراحی این پژوهش با هدف ارائه الگوهایی در جهت ارزیابی محیط زیست و ایمنی فضاهای سبز شهری با توجه به وقوع بحران‌ها بر مبنای جمع­آوری اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی میدانی بوستان رضوان واقع در محدوده منطقه 10 شهرداری تهران به عنوان مورد مطالعاتی و شناسایی نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت­ها پیرامون موضوع تحقیق صورت گرفته است. یافته­ها در دو ماتریس ماتریس ارزیابی عوامل درونی (I.F.E.M) و بیرونی (E.F.E.M) در قالب مدل SWOT، دسته­بندی و توسط 15 نفر از خبرگان وزن­دهی شدند. بر اساس امتیازات مکتسبه، استراتژی­های عملیاتی برای بهبود وضعیت ایمنی سایت مورد مطالعه در راستای مقابله با بحران‌های شهری احصاء گردید. سپس استراتژی­های حاصل از مدل SWOT به نسبت میزان ارتباط با هر یک از نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت­های حاصل از ماتریس‌های I.F.E.M و E.F.E.M در قالب ماتریس QSPM توسط خبرگان، وزن­دهی و در نهایت، اولویت­بندی شدند. در نهایت به منظور شناسایی موقعیت استراتژیک پروژه و ارزیابی دقیق آن جهت انتخاب استراتژی­های اصلاحی مناسب، از مدل SPACE استفاده شد. بر اساس نتایج حاصله، پیشنهادات موردی و کلی در راستای بهبود وضعیت ایمنی فضای سبز شهری به منظور مقابله با بحران‌های شهری ارائه گردید.