ارائه یک مدل سیاست‌گذاری مقابله با بحران کووید 19 و همه‌گیری‌های آتی

چکیده

ویروس جدید شناسایی شده COVID-19 به یکی از مسری ترین بیماری‌ها در تاریخ بشر تبدیل شده است. ویروس کرونا تهدیدات شدیدی برای سلامت روان جهانی ایجاد کرده است که منجر به چالش‌های مدیریت بحران و نگرانی‌های بین‌المللی مرتبط با مسائل بهداشتی شده است. با توجه به مسئله کووید که به نظر می­رسد با واکسیناسیون گسترده در سراسر جهان در آینده امکان ریشه کن شدن آن وجود دارد اما واقعیت این است که امکان رخداد همه­گیری­هایی از این نوع در آینده وجود دارد و لذا جامعه و دولت‌ها می­بایست در برابر آن آمادگی لازم را کسب نمایند تا با حداقل ابتلا، مرگ­و­میر و آسیب­های اقتصادی مواجه شوند. بنابراین ارائه یک مدل سیاست­گذاری مقابله با همه­گیری می­تواند برای جوامع و حاکمیت­ها سودمند باشد. لذا تحقیق حاضر با توجه به خلا­های اشاره شده به دنبال ارائه یک مدل سیاست­گذاری مقابله با بحران کووید 19 و همه­گیری­های آتی با استفاده از نظر خبرگان بوده و از این رو در پژوهش حاضر، از روش کیفی استفاده شده است. با استفاده از روش کیفی با شیوه توصیفی تحلیلی با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای به مطالعه و بازشناسی مباحث کلیدی و مفاهیم اصلی سیاست­های مقابله با بحران کووید 19 پرداخته شد. همچنین پیشینه پژوهش‌های مرتبط با موضوع پژوهش حاضر در زمینه سیاست­های مقابله با بحران کووید 19  مورد بررسی قرار گرفت. در پایان تحلیل داده ها، 49 مضمون با 173 تکرار استخراج شد و در نهایت تعداد 9 مقوله نهایی ارائه گردید که عبارت­اند: اقدامات بهداشت و درمان، سطح همکاری و رعایت مردم، اقدامات دولت در زمینه بهداشت و درمان، اقدامات دولت در سطح حمایت-های اقتصادی از کادر درمان و مردم، سیاست­های دولت در اطلاع­رسانی، نقاط قوت مدیریت بحران کووید، نقاط ضعف مدیریت بحران کووید، استراتژی­‌های مدیریت بحران جهت کاهش شیوع و راهکارها که زیرشاخه‌های هریک دارای مولفه‌هایی بودند. در پایان پیشنهاداتی جهت بهبود شرایط مدیریت بحران در موقعیت‌های مشابه ارائه شد.