شناسایی چالش‌های فرهنگی و اجتماعی حضور زنان در ورزشگاه‌ها با رویکرد کیفی- پدیدارشناسی

چکیده

هدف از تحقیق حاضر شناسایی چالش‌های فرهنگی و اجتماعی حضور زنان در ورزشگاه‌ها بر مبنای روش آمیخته اکتشافی است و بر اساس الگوی کلایزی دربخش کیفی تنظیم شده است. در بخش کیفی از روش پدیدارشناسی استفاده شد. جامعه آماری شامل خبرگان و متخصصین فرهنگی، متخصصین اجتماعی و سیاستمداران مرد در صنعت ورزش بوده که 12 نفر آن‌ها بر اساس نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه عمیق، و به منظور بررسی پایایی نتایج از رویکرد سه گانه رائو و پری (2003) استفاده شد و روایی تحقیق از رویکردهای روایی سازه لینکلن و گوبا (2007) روایی بیرونی، روایی توصیفی، روایی تفسیری استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات روش اصلاح شده استوتیک – کولایزی کن به کارگرفته شده بود. جهت شناسایی عوامل در ابتدا با مصاحبه به بررسی مقوله‌ها و مفاهیم استخراج شده است پرداخته شده است که نتیجه این بخش از 58 اظهار معنادار شده 20 مقوله اصلی و 127 مفهوم بوده است. سپس در مرحله بعد با تکنیک دلفی این عوامل طی سه مرحله غربالگری شده است و در نهایت خبرگان در تعداد 20 مقوله و 101 مفهوم به اجماع نظر رسیدند نتایج پژوهش نشان داد چالش­های حضور زنان در ورزشگاه تحت تأثیر 3 چالش فرهنگی و 5 چالش اجتماعی و 3 عامل تعدیلگر بوده است و 7 پیامد مثبت و 3 پیامد منفی در برداشته است و با توجه به پیامدهای حاصله 7 راهکار و راهبرد ارائه شده است، لذا باتوجه به نتایج در راستای کاهش چالش­های ورود زنان به ورزشگاه باید بر مقوله آموزش تکیه کرد و با بسترسازی فرهنگی و تخصیص امکانات و تسهیلات و بهبود زیرساخت­های فرهنگی جامعه در کنار افزایش آگاهی مردم جامعه اقدام نمود.